33e zondag door het jaar B 2024
Evangelie: Mc. 13,24-32
De lezingen van vandaag roepen op tot bezinning met hun boodschap: “Pas op, de wereld vergaat.” Deze woorden passen bij het najaar, met stormen, vallende bladeren en kale bomen die ons eraan herinneren dat de zomer voorbij is. Planten worden beschermd tegen kou en vorst, maar we weten dat het einde van de zomer niet het einde van de wereld betekent. De natuur keert terug: na de winter volgen lente en zomer, en alles bloeit weer op. Het leven gaat door.
Toch voelt het voor sommigen alsof de wereld vergaat. Denk aan de slachtoffers van natuurrampen zoals tsunami’s, aardbevingen of vulkaanuitbarstingen. De verwoesting is enorm en het kan lijken alsof alles verloren is. Maar ook dan herpakken mensen zich, bouwen huizen opnieuw op en proberen hun leven zin te geven. Ondanks de pijn en ellende blijft er toekomst.
Dit gevoel van ondergang kan ook persoonlijk zijn. Mensen die geconfronteerd worden met een ongeneeslijke ziekte of een ernstige handicap ervaren dat hun wereld instort. Gewoontes en zekerheden verdwijnen, en hun leven wordt ingrijpend beperkt. Toch hoeft dit niet het einde te zijn. Zelfs in moeilijke omstandigheden kan het leven waardevolle momenten bieden. Het vergt kracht en doorzettingsvermogen, maar ook met beperkingen kan het leven zinvol en mooi zijn.
In het evangelie klinkt dezelfde waarschuwing: wees voorbereid, want het einde kan elk moment komen. Vroeger werd deze boodschap vaak met angst gebracht, om mensen aan te sporen in “staat van genade” te zijn. Jehova’s getuigen waarschuwen nog steeds van deur tot deur voor het einde der tijden. Maar angst is geen goede leermeester. In plaats daarvan is het waardevol om na te denken over de betrekkelijkheid van ons bestaan. Niet om bang te worden, maar om wijs om te gaan met de tijd die we hebben.
Een oude wijsheid luidt: “Leef elke dag alsof het je laatste is.” Dit is geen oproep tot angst, maar een uitnodiging om bewust en voluit te leven. Stel niet uit wat je vandaag kunt doen, want kansen komen niet altijd terug.
Denk aan de man die jarenlang spaarde voor later en zichzelf niets gunde. Toen hij met pensioen ging, kreeg hij een hersenbloeding en bracht hij de rest van zijn leven in een rolstoel door. “Had ik maar eerder van mijn geld genoten,” dacht hij. Of de vrouw die een bezoek aan haar vader steeds uitstelde. Toen hij onverwachts overleed, bleef zij achter met diepe spijt.
Deze hebben een belangrijk inzicht: stel belangrijke keuzes en kansen niet uit. Leef in het moment en grijp de mogelijkheden die vandaag biedt. Dit draagt bij aan je eigen geluk én dat van anderen. Carpe diem – pluk de dag – en geef je leven bewust richting, zodat je later geen spijt hebt van gemiste kansen.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.